Kağıt Sesler

Kağıt Sesler

Bir mazlum kağıt uçuşuyor soldan sağa,
Onca kalem ezmiş geçmiş
Ve dert yanmış onca beden.
Kadınları ağlamış gizliden gizliye,
Çocuklar saklanmış bilimmez kara deliklere.
Hatırlıyorum,
Puslu bir resim gibi
Yıpranmış bir afiş,
Belki de bir mektup uzaklara yazılan 
İlahi duygularla.
Hatırlıyorum,
Güneşten sararmış kenarı,
Şarap dökülmüş eski bir efkar gecesi
Zebani gibi zırhlılar geçmiş üzerinden
Ve sol yanından almış darbeyi,
Ve baharlar geçmiş,
Kelebekler düşmüş yerlere.
Hatırlıyorum,
Ölmemiş
Sürünmüş günlerce
Önce özlemeyi öğrenmiş,
Sonra ağlamayı
Ve unutmayı sonsuzca...


                                                         


                                                                 Batuhan Gediklioğlu 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yolun Sonunda Ne Var?

Sabır Demiş Dedeler!

Elleri Ellerindeymiş