Sıradan Bir Teşekkür

Teşekkür edersin

Sevmek kuşlarla göklerde, mesela ötercesine.
Ya da öpmek seni, kalbimin ortasına gömercesine.
Şimdi bakıyorum da teşekkür ediyorsun, sana olan sevgimi görmeden
Duymadan uğruna kalkan kadehlerin seslerini,
Sevişen böcekleri senin uğruna.
Sen bana bilmeden teşekkür ediyorsun.
Zindan gibi, iki kelime
‘teşekkür ederim’
Bir teşekkür kadar yakınım sana ve bir teşekkür kadar uzak.
Gülmek buralarda çoktan yasak.
Sayende, şekeri de bıraktım.
Her şey acı.
Kahveler çaylar su bile acı, özünde.
Mesela geçen gün senin sayende bir adam öldü.
Ve bir çocuk daha güldü, sonradan çok ağlayacağını bilemeden.
Bir fatiha daha yükseldi göğe.
Zehir gibisin, içimdesin atamıyorum lanet olsun.
Bedenimi içten ele geçirişini görmek, hiç de zor değil inan uzaktan izleyene.
Uzaktan demişken,
Bugün baya uzaktın bana.
Gördüm ama
Gülümsemeni ve duydum kahkahalarını başka adamların kulaklarında.
Hatta kokunu bile getirdi martılar.
Gözlerini gördüm suya her bakışımda.
Sevmek nasıl da kendinden geçmekmiş be üstad.
Ölmek mesela ne kadar bitmekse.
Bitmek eşiyse sevmenin,
Ölmek aslında sevmek ve sevmek ölmekten ibaretmiş be üstadım.
Saat 20.17
Tenin geldi aklıma,
Yumuşak, pürüzsüz, ve tertemiz.
Dudakları ivedilikle dokunmuş bir kilim gibi.
Öpmek için öpüşmek gerekmez mesela.
Ben dokunarak da öpebilirim o dudakları.
Ve sevebilirim sadece bakarak
Ve
Ve
Veya son...





                                                                                           Batuhan GEDİKLİOĞLU

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yolun Sonunda Ne Var?

Sabır Demiş Dedeler!

Elleri Ellerindeymiş