Tanrının Savaşı

Tanrının Savaşı


Ey yüce tanrı,
       Soruyorum sana
Ve
       Tüm cevaplarını kifayetsiz sayıyorum.
Bir aydınlanma çaresi uğruna
       Yoluna kul oluyorum.
Ey yüce tanrı,
       Evrenin
İnsanın
       Doğanın
Kuşun
       Güneşin
Sarışının
       Ve tanımsız milyonların yaratıcısı,
Bu kısıtlı zaman neden?
Ölmek,
Gülmek varken tanrım, neden?
       Bazen düşünüyorum,
Senin bir savaşın olduğunu.
Ve her yenilginin,
Fani hayata ölümle tesir ettiğini.
Kuvvetini ise kısır kalmamış
       Sevişen milyonlara emanet ettiğini
                                   Makul.
Ey, yüce tanrım!
Senden medet uman
       Göğe bakan eller 
Ve çaresiz çarpan yürekler.
       Uzaklarda derin ve soğuk gölgeler,
Tanrının yüzlerce tınısıyla var olan iniltiler.
       Akillah' ın da bahsettiği milyarların tanrısı,
Çatla artık içimizdeki şu tohumdan.
Çık ve aydınlat yürekleri.
Artık topla bizi tanrım.
Çocukça rastla bize bir parkta.
Karanlık bir odada
      Tek sızıntılı camda
Sırma
    Sırma 
        Damla.
Yağ içimize içimize.
      Yont bizi tanrım,
Bir taş gibi.
Taaa ki,,
       Savaşına ortak oluncaya dek...

                                               Batuhan GEDİKLİOGLU

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yolun Sonunda Ne Var?

Sabır Demiş Dedeler!

Elleri Ellerindeymiş